Бисёр одамон дар бораи аробачаҳои маъюбӣ нофаҳмиҳои муайян доранд. Онҳо фикр мекунанд, ки аробачаҳо ба маъюбон лозиманд. Онҳоро истифода бурдан лозим нестаробачаҳои маъюбӣагар онхо то хол рох гашта тавонанд. Дарвоқеъ, бисёриҳо дар роҳ гаштан душворӣ мекашанд, аммо аз ҷиҳати равонӣ дар аробача нишастанро қабул карда наметавонанд ва ба роҳ рафтан пофишорӣ мекунанд, ки баъдан ба он оварда мерасонад, ки Пой ғарқ мешавад ё шикастааст ва мушкили хурд ба як мушкили калон табдил меёбад. Барои он ки шумораи бештари одамон аз нофаҳмиҳо раҳо шаванд ва беморон бо табобати беҳтари барқарорсозӣ ва ба ҷомеа баргарданд, мо бояд бо аробачаи маъюбӣ аз нуқтаи назари илмӣ рӯ ба рӯ шавем ва аҳамияти онро пурра дарк кунем.
Истеҳсолкунандагони аробаҳои маъюбӣ ба шумо кӯмак мекунанд, ки кадом гурӯҳҳо аз аробачаҳои маъюбӣ истифода баранд
1. Шахсоне, ки ќобилияти асосии роњгардиро доранд, вале барои муддати дароз роњ рафтан душвор аст;
2. Шахсоне, ки кобилияти рох гаштанашон паст ва бо худ рох рафтан душвор аст;
3. Одамони гирифтори мушкилоти мағзи сар, ки ба онҳо имкон намедиҳад, ки ба таври муассир идора кардани дасту пойҳои худро барои роҳ рафтан боздоранд;
4. Шахсоне, ки ампутатсияи узвҳои поён ё фалаҷ доранд, қобилияти роҳ рафтанро гум кардаанд ва ё дар хатари ҷиддӣ қарор доранд;
5. Шиканҷаҳоро шифо диҳед.
Кадом ҳолатҳои кунунӣ ба осонӣ нодида гирифта мешаванд?
Ҳангоме ки пиронсол ба иллати мушкилоте чун гиперплазияи устухон ва ё устухони устухон дар роҳ душворӣ мекашад, то ҳол ба худ пофишорӣ мекунад, то ба хонаводааш мушкил наоварад, ки баъдан боиси шикаста ва дигар мушкилиҳо мешавад ва аз ин беморӣ барқарор шуданаш душвор аст;
Беморони гирифтори сактаи мағзи сар ва гемиплегия бояд ба дарди ҷисмонӣ ва шиканҷаи равонӣ аз бистарии дуру дароз, рӯ ба рӯи шифт ва ҳавои хираи ҳуҷра тоб оваранд. Фишори психологиро муддати тӯлонӣ бартараф кардан мумкин нест, ки боиси табъи бад ва бемориҳои эҳтимолӣ мегардад. муноқишаҳои оилавӣ;
Бемороне, ки бинобар мушкилоти майна роҳ гашта наметавонанд, муддати тӯлонӣ дар фазои хурди ҳуҷра бо олами беруна муошират карда наметавонанд, ки дар натиҷа ҳолати ҷисмонии онҳо аз қабили нутқ тадриҷан паст шуда, имкони барқароршавӣ хеле ночиз мешавад;
Барои бемороне, ки вазифаи узвхои поёнии худро гум кардаанд, аз сабаби кам будани фаъолияти чисмонй нишондихандахои гуногуни физиологи паст шуда, баъзе беморихо аз вазъият истифода бурда, ба организми маъюб зарари минбаъда мерасонанд;
Ба беморони гирифтори шикаста барои барқароршавӣ аз се то панҷ моҳ лозим аст. Азбаски онҳо хоби дарозмуддатро таҳаммул карда наметавонанд, беморон одатан роҳ мераванд ё ҳатто пеш аз мӯҳлат ба кор бармегарданд, ки ба ҷароҳатҳои шифобахш зарари дуюмдараҷа мерасонад.
Аробачаи маъюбӣ барои шумо чӣ кор карда метавонад?
1. Машқи дурусти аробачаи маъюбӣ метавонад нишондиҳандаҳои гуногуни физиологии бадани онҳоро беҳтар созад. Мустахкам намудани кобилияти чисмонии онхо боиси кам шудани пайдоиши беморихо ва дароз шудани умри онхо мегардад;
2. Он метавонад ба беморон дар фаъолиятҳои гуногуни берунӣ, мусоидат ба муоширати байнишахсӣ ва ҳамгироӣ ва бозгашт ба ҷомеа кӯмак кунад;
3. Истифода бурдани аробачаҳои маъюбӣ неруи ҷисмонии онҳоро ҳавасманд намуда, ба онҳо имкон медиҳад, ки корҳои оддии ҳаррӯзаи мисли одамони қобили меҳнатро анҷом диҳанд, инчунин дар чорабиниҳо ва чорабиниҳои душвори фарҳангиву варзишӣ ширкат варзанд ва ба онҳо дар кашфи арзиши худ, эҳёи эътимоди худ ва беҳтар Бо ҳаёти худ рӯ ба рӯ шавед;
4. Васеъ намудани фазои зист метавонад ба хубӣ пешгири ва такмили равонии афсурдашудаи «манфӣ»-и онҳо, хушбину хушбин гардонад, ки барои солимии ҷисмонӣ ва равонӣ ва барқароршавии беморон хеле судманд аст;
5. Аробачаҳои маъюбӣ на танҳо ба ҳаёти беморон роҳат оварда, баданро муҳофизат карда, ҷароҳатҳоро кам карда метавонанд, балки машқҳои гуногуни барқарорсозӣ ва терапевтҳои физикиро низ таъмин карда метавонанд;
6. Ҳамоҳангӣ аз ҳама муҳим аст ва садоқати фарзандӣ дар ҷои аввал аст. Пиронсолон дар ҷомеа ва оила саҳми калон гузоштаанд. Барои он ки дар солҳои баъдӣ зиндагии худро ғанӣ гардонанд, насли наврас бояд онҳоро ба сайру гашти бештар баранд? Аробачаи маъюбӣ оварданро фаромӯш накунед;
7. Нури офтоб на танҳо як стерилизатори муҳим аст, балки инчунин барои ҷабби калсий ба организм кӯмак мекунад. Машғулиятҳои мунтазами берунӣ бо аробачаи маъюбӣ, оббозӣ дар офтоб ва нафаскашии ҳавои тоза барои барқароршавии шикастаҳо хеле фоиданоканд.
Аробачаҳои маъюбӣ ҳоло ҳам бисёр вазифаҳоро доранд. Танҳо бо таъсиси дурнамои дурусти маърифатӣ мо метавонем аз онҳо беҳтар истифода кунем, ба беморони бештар аз ҷароҳатҳо раҳоӣ ёфта, ба ҷомеа баргардем ва ҷомеаи солиму устувор ва созгорро ба вуҷуд оварем!
Вақти фиристодан: январ-24-2024